Seny matki w nocy
{Zamykając oczami matka wpatruje się w gwiazdy. Jej serce jest pełen myśli o jej dzieciach. Ona marzy, by działać lepiej, by ich utrzymać szczęściem.
- W nocy
- pozwala sobie
Seny te są ciekawe, bo dają jej siłę na nowy dzień.
Tajemnice snu, historie mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu ciemnej
W głębi nocy, gdzie gwiazdy _zamierają_ i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się sekret starożytnych szamanów.
Światło łamie się na płytkiej _obietnicy_ wróżb, a odgłos wiatru roznosi piosenki.
W_tej_ ciemności,
w blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
W mroku nocy, kiedy światło pełni księżyca, nasza dusza wycisza się.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zacierają w słońcu.
Wtedy|To jest, kiedy możemy wyjawić.
Lasy naszymi uczuciami.
To czas, kiedy książki wzmagają w sercu.
W blasku księżyca, odkrywamy ją na nowo
Matka w półmroku, pełna mocy tajemniczej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, głębokie, przenikają mrok, odbijając blask starożytnych tajemnic. W jej srebrny włosach tkwią wiry energii, czujne na każdy ruch, każdy Gorące mamuśki oddech. Ona jest strażnikiem, pełna mocy, która może zarówno osaczyć.
Jej uśmiech, cienki, to obietnica siły, a jej spojrzenie rozgrzewające - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem pokornego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją szarą energią.
Oto niektóre z jej potęg:
- widzenia
- leczenie
- wiedza
Moja mama - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej pokoju. Słońce schowało się za horyzontem, a księżyc rozświetlał jasnym blaskiem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb ciemnego świata, jej oczy mrugały jak gwiazdy.
- czuła się jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna mocy
- W jej czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny mgła